Hokjesdenken
2

Waarom ik niet in het kale-kankermoeder-hokje wil zitten

Ze zit schuin achter ons in het restaurant. Een jonge moeder met haar gezin. Ze draagt een hoofddoekje. Niet uit religieuze overtuigingen, dat zie je zo. Wat ze draagt is onbetwist een chemomuts. Haar twee kinderen drentelen om de tafel. Peuters nog. Ik gluur uit mijn ooghoeken. Ik denk: ‘Wat zielig’. Het duurt enkele seconden…

Verder lezen